مشاوره رایگان | تنبل هستم، مدیریت زمان و برنامه ریزی ندارم…

سلام وقتتون بخیر. من یک خانم سی و چهار ساله هستم و مجرد و شغلم هم حسابداری هستش

من همیشه برای روزهام برنامه ریزی میکنم ولی متاسفانه نودونه درصد کارهام تیک نخورده میمونند و واقعیتش اصلا حوصله انجام دادنشون رو ندارم و فکرمیکنم خیلی تنبلم. اهداف زیادی ندارم ولی این بی‌حوصلگی و تنبلی در انجام کارهام باعث شده به خواسته‌هام نرسم و بابت این مدام خودم رو سرزنش میکنم وحتی بیشتراوقات ازخودم متنفرمیشم .

.

متن اولیه خانم، متنی هست که بالا مشاهده می‌کنید. اما من از ایشان خواستم که بیشتر درباره‌ی خودشان صحبت کنند تا راهنمایی بهتری بگیرند. به همین جهت مرضیه متن زیر را دوباره برای من فرستاد:

.

تنبل هستم، مدیریت زمان و برنامه ریزی ندارم…

اهداف زیادی دارم . من فوق العاده زیاد ادم استرسی هستم واعتمادبنفس هم ندارم. همیشه از چهره ام ناراضی بودم.

من خیلی برام مهمه که بابت شغلم مطالعه تخصصی داشته باشم و به‌روز باشم واسه خودم توی روز مثلا میگم ده صفحه کتاب فلان رو بخونم. و یکی اینکه میخام توی بابت اینکه در اکسل حرفه ای تر بشم هرروز یک ساعت فیلم اموزشی‌اش رو همراه با تمرین همزمانش داشته باشم و اینکه روزانه حداقل نیم ساعت پیاده روی داشته باشم و هرشب کرم‌های مراقبتی پوست استفاده کنم و اینکه هفته ای یکبار با دوستانم برنامه تفریح بزارم

ولی باور میکنید حتی قراری که با دوست‌هام واسه تفریح میزارم هم دو ساعت قبلش زنگ میزنم وکنسل می‌کنم جون اصلا حوصله ندارم خودم رو اماده کنم واسه بیرون رفتن {دوش گرفتن.لباس پوشیدن و آرایش کردن} کل این موارد داخل برنامه ریزی‌ام مینویسم ولی همه شون تیک نخورده میمونند

باور می‌کنید من کار ثابت داشتم بخاطرحوصله نداشتن و اینکه صبح‌ها از خواب می‌خاستم بیدار بشم هزاران فحش نثار خودم میکردم و به اجبار بلند می‌شدم و آماده می‌شدم و میرم سرکار.

الان کارمو نیمه وقت کردم {مرضیه ای که بخدا عاشق شغل حسابداری بود و واسش جون میدادم} الان دیگه حوصله اون رو هم ندارم.

ازهمون ترم اول دانشگاهم که رشته حسابداری بود هدفم این بود که وقتی وارد کار شدم به محض کسب تبحر و تجربه خوب واسه خودم موسسه حسابداری و مالیاتی بزنم. دوسال اول شاغل شدنم هم واقعا خوب پیشرفت می‌کردم بابت پشتکار خوبم. ولی بعد اون زمان از بس دچار ترس از اشتباه کردن دارم {تجربه اشتباه هم نداشتم} و استرس این موضوع واسم زیاد شد که روی روح و روان وحتی جسمم اثرمخرب گذاشت

واقعا نمی‌دونم باید چکار کنم دلم از این گذران سریع عمر می‌گیره که بدون لذت و تلاش واسه هدف‌هام داره سپری میشه. چون من دلم موقعیت روحی و جسمی و اجتماعی بالا رو میخاد چون بنظر خودم پتانسیلش رو دارم ولی راکد موندم ودارم همه چیزم رو ازدست میدم.