فیلم ۱۲ مرد خشمگین دوبله فارسی – فیلم درمانی: آموزش مذاکره، اقناع کردن و صبر و مدیریت جلسه

25 thoughts on “فیلم ۱۲ مرد خشمگین دوبله فارسی – فیلم درمانی: آموزش مذاکره، اقناع کردن و صبر و مدیریت جلسه”

1. 

   ناشناس says:

   سلام شما فیلم 12 مرد خشمگین ودیدین اگر دیدین تحلیل شو برام بفرستین تلگرام

   2023-10-23 at 23:30

   پاسخ
2. 

   بهروز ارشدی says:

   سلام
   من تا حالا فیلم ها را با این دید نگاه نمی کردم.خیلی خوشحالم که توانستم به صورت کاملا اتفاقی با سایت شما آشنا شوم فیلم را دیدم کاملا تاثیر گذار بود و از همین الان دارم بکار میبنم و اثرات مثبت اش را در روحیه و عمل کردم را میبینم.
   در فیلم چندین بار پنکه را روشن کردند ولی روشن نشد و زمانی که چراغ روشن شد پنکه نیز روشن شدن و برداشت ام از فیلم این است که بعضی مسائل ها دو راه حل پیوسته دارد یعنی اول باید چراغ روشن شود تا برق بیاید و بعد پنکه روشن شود .

   2022-05-08 at 18:46

   پاسخ
3. 

   محمد says:

   پست خوب و آموزنده ای بود و اطلاعات زیادی کسب کردم

   2021-07-07 at 14:07

   پاسخ
4. 

   Hosna says:

   با سلام. بسیار لذت بردم از مطالعه نقد و رویکردهای هوشمندانه و ظریفتون و بسیار مشتاق تماشای این فیلم شدم. حتی چند نکته ای رو نام بردین که خود من هم در مذاکرات متاسفانه رعایت نمی کردم. مفید و اموزنده. موفق باشید

   2021-05-09 at 16:57

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     ممنون از توجهتون – خوشحال میشم بعد از تماشای فیلم، نقدی یا نکته‌ای هم اضافه کنید تا از شما هم یاد بگیریم و اینجا ازتون یادگار بمونه.

     2021-05-09 at 18:11

     پاسخ
5. 

   مریم says:

   سلام
   با اینکه زیاد اهل فیلم دیدن نیستم اما به پیشنهاد جناب آقای سلیمانی مشتاق شدم که این فیلم رو ببینم. و الان خوشحالم که این کار رو انجام دادم. چون از دیدنش هم خیلی لذت بردم و هم خیلی آموختم. و قطعا سعی می کنم یکبار دیگه ببینمش و به دیگران هم پیشنهاد کنم که ببینن. مهمترین مطلبی که از این فیلم گرفتم این بود که با صبوری و متانت میشه هر مذاکره ای رو برد.

   2020-04-15 at 23:38

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     ممنونم از اعتمادت مریم جان. ای کاش وقت کنی به صورت دقیق و موردی بتونی برامون بنویسی یادگرفته‌هات چیه؟ (مثل صبوری و متانت). دیگه چی؟ پُره این نکات…

     2020-04-16 at 21:36

     پاسخ
     • 

       حسن says:

       ایشون خواهر شما هستن؟ مریم جان؟؟ مهم نیست نظر من منتشر بشه یا نشه اما یک شخصیت سالم به زن مردم نمیگه جان

       2021-03-04 at 16:14

       پاسخ
       • 

         سجاد سلیمانی says:

         معنی «جان» در فرهنگی که توش بزرگ شدی نمی‌دونم چیه
         تعریف «شخصیت سالم» بر اساس تربیت خانوادگی شما، مبنا و معیار رفتارهای من نیست.
         من بر اساس پیش‌داشت‌ها و تربیت خودم و فضای موجود و با هدف آموزش بهتر و در متنی مکتوب، تشخیص می‌دهم این شکل از دیالوگ درست هست

         یک روان‌درمانگر متخصص می‌تونه در این مورد بهتون کمک کنه. (اگر یه زمانی بهش مراجعه کردید اینم بگید که من رفتم یه مطلبی رو که چند هزار کلمه بود خوندم هیچ واکنشی ندادم ولی توی یکی از کامنت‌ها اون زیر، به یک کلمه به نام «جان» در گفتگوی بین صاحب ِ سایت با یکی دیگه دوتا کامنت نوشتم – اینجوری بهتر متوجه عمق فاجعه میشه).

         2021-03-04 at 16:38

         پاسخ
   • 

     لیلا says:

     ممنون از آموزشتون
     عالی بود

     2023-03-29 at 11:52

     پاسخ
6. 

   فاطمه خواجه حسنی says:

   سلام،من ۲ بار فیلم ۱۲ مرد خشمگین رو دیدم،خیلی هوشمندانه دیدگاه های مختلف رو به تصویر کشیده بود و نکته مهمی که ازش یاد گرفتم،این بود که در حین مذاکره باید اینقدر هوشمندانه و بادرایت عمل کنیم تا به نتیجه برسیم و بتوانیم مدیریت اوضاع و افراد حاضر در جلسه رو به دست بگیریم و اینکه مراقبت کنیم تا رشته اصلی از دستمان فرار نکند و نیاز میبینم که ۳ بار دیگه هم ببینم این فیلم فوق العاده رو.سپاس از سجاد بابت به اشتراک گذاری یافته هایش🙏💐

   2020-04-15 at 14:56

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     فاطمه جان با توجه به شناختی که ازت دارم، خیلی به این آموزه‌ها و نگاه نیازمندی.
     چالش‌هایی که در تعامل با آدم‌ها داشتی، می‌تونه اینجا سناریوسازی بشه و بتونی فکر کنی اگر دوباره به اون روابط با آدم‌ها برگردم چجوری برخورد می‌کنم.
     دوست دارم بشنوم ازت. این آموزه‌ها کجا و چقدر قراره به کارت بیاد.

     2020-04-16 at 21:38

     پاسخ
7. 

   محمدرضا says:

   اولا باید بگم که فیلم فوق العاده ای بود اما برای کسانی که به چشم یک کلاس درس بهش نگاه کنند. یک چیزی که همون اول خیلی به چشم من اومد شخصیت ۲ و حرف هاش بود. اینکه شاید خوب فکر میکنه اما توانایی بیان کردن دلایلش رو نداره.
   در مورد قهرمان داستان هم من فکر میکنم شخصیت شماره۹(پیرمرد) قهرمان واقعی داستان هستش. درسته نفر اولی که مقاومت کرد در مقابل نظر بقیه شماره۸ بود، اما اگه حمایت شماره ۹ نبود قطعا شماره ۸ هم سرد میشد. اتفاقی که برای خیلی از ماها رخ میده. خیلی از جاها نظرمون با نظر جامعه فرق میکنه و ایده های بی نظیری در ذهنمون داریم اما وقتی مطرحشون میکنیم و مخالفت هارو میبینیم کنار میکشیم. اما در اینجاست که اگه یک نفر پیدا بشه و حداقل برای نظر ما ارزش قائل بشه و از ایده ما حمایت کنه قطعا انگیزه مقاومت در برابر بقیه مخالفان رو بهمون میده. در اخر فیلم هم دیدید که تیر خلاص رو شماره ۹ به تیم مقابل وارد کرد.

   2020-04-14 at 21:20

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     خیلی ممنونم. نکته‌ی خوبی گفتی محمدرضا : “اما برای کسانی که به چشم یک کلاس درس بهش نگاه کنند.”
     اینجاست من می‌خواهم بگویم دقیقا منظور و هدف من از فیلم‌درمانی همین بوده که کلی لیست فیلم دادم.
     من قبول دارم که شخصیت ۹ (و حتی ۳) هم قهرمان هستند؛ اما درواقع ضدقهرمان هستند! ببین آخرش قراره ازت این سوال رو بپرسم: دوست داری مثل کدوم یکی از این‌ها باشی؟

     2020-04-16 at 21:40

     پاسخ
8. 

   Maral says:

   سلام،بنظرم آرامش در مذاکره خیلی خوبه ک منجر به نکته سنجی در قهرمان داستان شده و البته جبهه نگرفتنش یجورایی با نشون ندادن نظر قطعی خودش یا به اصطلاح پوکر فیس بودنش و اینکه شاید بقیه هم درست بگن، بقول خودش احتمالاً، تونست ۱۱ مرد دیگه رو هم به فکرکردن و سنجیدن شرایط وادار کنه،شرایطی که گاه خیلی از ما انسانها از روی ظواهر یک موضوع داوری و قضاوت میکنیم که مسائل زیادی در دل موضوع نهفته که با بی توجهی و سرسری گرفتن و سهل انگارهایی که شاید ب چشممون نیاد باعث مرگ یک زندگی بشیم، امیدوارم بتونیم از بدیها بگذریم و عجولانه قضاوت نکنم و از زندگی کسی روزنامه وار نگذریم، به امیدعدالت واقعی #عاللهم عجل لولیک الفرج

   2020-04-13 at 23:56

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     بله, آرامش بر خود را من اینجا از این عبارت استفاده می کنم: «مسلط بودن بر خود»
     چنین توانایی، محصول سالها تربیت و تمرین است و به سادگی به دست نمی‌آید.

     پیشنهاد می‌کنم کلیپ دو دقیقه‌ای که داخل متن گذاشتم (عهد با خود) را ببنی، حرف‌های بسیار خوبی برای یادگیری به ما دارد، البته به شرط تمرین کردن و بارها تکرارش.

     2020-04-16 at 21:30

     پاسخ
9. 

   محمد says:

   سلام
   منم فیلم رو دیدم
   خیلی جالب بود
   جالب تر اینکه فیلم برای سال۱۹۵۳ هست و اینکه اون موقع تو اون اتاق جلسه دستگاه آبسرد کن بوده اونم دقیقا مثل آبسرد کن های الان
   دقیقا ۶۷ سال پیش ما حتی به دنیا هم نیومده بودیم

   2020-04-12 at 16:17

   پاسخ
   • 

     سجاد سلیمانی says:

     محمد واقعا تو این فیلم تونستی به این تکنولوژی فکر کنی؟ این فیلم سرتاسر تکنولوژی (فکری و ابزاری) هست. بگرد ببین دیگه چه چیزی گیرت میاد.

     2020-04-16 at 21:32

     پاسخ
10. 

    Soheila says:

    هرکسی این فیلم رو ببینه اگه عمیق باشه چیزی که به ذهنش میاد صبوری و بادرک بودن همون مرد شماره ۸ میاد تو ذهنش.
    بدون اینکه وارد بحث های جنجالی جمع بشه همه رو به چالش دعوت کرد
    و شاید اصلا خودش هم به این همه جزئیات دقت نکرده بود…و همش حدس میزد

    اما با این کارش بقیه آدمای جمع رو به فکرکردن و حرف زدن حتی شده دوکلمه درمورد اون پسره واداشت .
    و بااینکارش همه اون ۱۲ نفر بجای اینکه عجولانه تصمیم بگیرن، مجبور شدن وارد یه بحثی شن که غیر منطقی و بدن دلیلی داشتن یه نفر رو محکوم میکردن.
    و برخورد و حرف زدن مرد شماره ۸ خیلی حرفه ای بود بنظرم !
    هیچوقت مطمئن حرف نمیزد، بحث های بیخود نمیکرد، رشته ی کلام خودشو حفظ میکرد، و اینکه بقیه رو بدون هیچ تنشی به یه بحث تنشی زا دعوت کرد خیلی جالب بود

    2020-04-12 at 12:09

    پاسخ
    • 

      سجاد سلیمانی says:

      ممنون ازت سهیلا. می‌خواهم یک نکته رو بگم: ما وقتی به صورت ریز وارد کشف مثال‌ها می‌شویم و روی اونها تمرکز می‌کنیم «یادگیری عمیق» رخ میده و من هنگامی که زندگی واقعی و چنین شرایطی قرار می‌گیرم، توانایی این را خواهم داشت که این تکنیک‌ها و روش‌ها رو بکار بگیرم.
      موردی و ریز و دقیق باید بتونی مثال‌های مهم ذهنت رو کشف کنی دخترگل..
      یادت باشه قبلا در مورد نوشتن و اهمیت اون با هم صحبت کردیم. شاید اینجا وقتش باشه که حوصله‌بگذاری و مکتوب‌کردن آموخته‌ها رو تمرین کنی…

      2020-04-16 at 21:44

      پاسخ
11. 

    حسین طارمیلر says:

    من تا این لحظه فیلم رو دو بار دیدم. یک بار سال ۹ سال پیش و یکبار سه روز پیش. و مطمئنا باز هم دوست دارم ببینم. به قول فیلم باز ها فیلمی که ارزش سه بار دیدن نداشته باشه ارزش یک بار دیدن هم نداره. این فیلم دقیقا فیلمیه که میشه بارها و بارها دید و ازش خسته نشد و درسهای متفوت هم گرفت. هم در حوزه مذاکره و هم در حوزه ارتباطات بین فردی موثر و روانشناسی و حتی جامعه شناسی و تاریخ و اسطوره شناسی.

    نکته قابل تامل برای من در این فیلم بیش از هر چز توانمندی شخصیت پردازی نویسنده است. توجه کنیم که این فیلم سال ۱۹۵۷ و ساخته شده و کلا در یک اتاق ضبط شده. وبدون این که آدمها رو در محیط های مختلف قرار بده اوج و فرود ویژگی های شخصیتیشون رو به چه زیبایی نشون میده. نکته دوم که به نظرم ارزش دیده شدن داره اینه که این فیلمو با همه محدودیت هایی که در فضا داره همزمان چند موضوع رو به موازات هم و گاهی فقط در پس زمینه ذهن مخاطب پیش میبره.
    به عنوان مثال این فیلم میتونه در کل با عدم نمایش یک زن در هیئت منصفه یک اعتراض جدی به بدنه نظام قضایی آمریکا و بلکه حتی اکثر نظامهای قضایی جهان وارد کنه. و همزمان حتی نشاندهنده عصاره و تاریخ چند هزار ساله قضاوت شورایی در جهان باشه. من حتی این سوال جدی برام پیش آمد که یک هیئت منصفه ۱۲ نفره می تونه اینقدر مساله داشته باشه شما ببین مفاهیمی مثل دموکراسی و همه پرسی چقدر باگ و سوراخ منطقی میتونن داشته باشن.

    جداً که میشه این فیلم رو ساعتها بررسی کرد رودرسهای آموزنده ای از توش در آورد.

    2020-04-12 at 06:48

    پاسخ
    • 

      سجاد سلیمانی says:

      سپاس از دقت و توجهت حسین جان. ببین از ده‌ها عنوان و بُعد میشه به این فیلم (همونطوری که گفتی تکنیک فیلم‌سازی و…) هم بهش پرداخت.
      اما دوست دارم بیای کنار من بشینی و از زاویه‌ی نگاه من به فیلم نگاه کنی: تعامل در روابط انسانی – به ویژه مذاکره فشرده و سنگین

      اینجا هم امیدوارم بتونی تمرکز و بارها دقت کنی تا ایده‌های ناب‌تری (از این بُعد که گفتم) پیدا کنی. ماها خیلی به این آموزه‌ها محتاجیم پسر

      2020-04-16 at 21:35

      پاسخ
12. 

    احمد صادقی says:

    تحلیل خوبی بود. اینکه تمام ۱۲ مرد هیات منصفه رو از لحاظ رفتارشناسی و تیپولوژی معرفی کردی نکته مثبتیه و من جایی ندیده بودم.
    ای کاش از زوایای دوربین هم چیزی مینوشتی. اینکه چطور کارگردان با تغییر لنز یا فاصله کانونی، حس فشار مذاکره رو به بیننده منتقل میکنه. و اینکه با استفاده از رعد و برق و صدای باران، دود سیگار و فضای دم کرده، حس قفس رو له بیننده منتقل میکنه و خودمون هم دچار کلافگی و گرما میشیم و دوست داریم زودتر رای هیات منصفه صادر بشه و بریم دنبال کارمون.
    قرار گرفتن در همچین محیط تنگ و فشار جمعی برای تصمیم گیری، میتونه به آدم بفهمونه که زمان در موقعیت های مختلف چقدر متغیره و میتونه کند یا تند بگذره…

    2020-04-12 at 01:05

    پاسخ
    • 

      سجاد سلیمانی says:

      احمدجان ممنونم ازت. راستش رو بخواهی (همونطوری که در یک کامنت دیگه گفتم) میشه از ده‌ها بُعد به این فیلم نگاه کرد. اما هدف من فقط دیدن این «توانایی تعامل با آدم‌ها در شرایط دشوار» بوده.
      این کار ناقص هست؛ اما به ما یاد میده تمرکز کنیم و نکته‌های دقیق‌تری یاد بگیریم ازش.

      2020-04-16 at 21:47

      پاسخ
13. 

    کسری طاهرخانی says:

    گر بخواهیم نگاهی سینمایی و دور از جامعه شناسانه به فیلم دوازده مرد خشمگین داشته باشیم، باید بگوییم که شدت اهمیت قضاوت و رای دادن و استرس و اضطرابی که از پی آن می‌آید، با زبان سینمایی نیز در فیلم ارائه می‌شود.
    در ابتدا، یازده مرد، به راحتی رای بر گناهکار بودن محکوم می‌دهند، رفته رفته که فیلم پیش می‌رود و مجبور به نگاهی دوباره به جریان قتل می‌شوند، بر اهمیت تصمیمشان آگاه می‌شوند و در طی این امر با شدت گرفتن مخالفت‌ها و بحث ها، شرایط را بحرانی می‌کنند. این استرس و بحران در تحلیل و نقد فیلم دوازده مرد خشمگین خود را در درجه دما نشان می‌دهد که به عنوان موتیفی در فیلم بیان می‌شود. هوا گرم است و گرم تر می‌شود و این مردان نیز لباس هایشان از عرق هایشان خیس می‌شود و شرایط برایشان سخت تر می‌شود.
    این موتیف گرما نیز به بیانی دیگر، نشان از اهمیت موضوع و گرم شدن موضوع و حرارت انتخاب می‌دهد.در نقد فیلم دوازده مرد خشمگین نباید از قلم انداخت که نام این اثر نیز طعنه‌ای به مردانگی می‌زند و به نوعی آن را زیر سوال می‌برد. همان طور که می‌دانیم در اساطیر و در تاریخ جوامع، تفکر و قضاوت، امری مردانه محسوب می‌شود. کار قضاوت نیز بر عهده‌ی مردان بوده است و هنوز هم در برخی از کشور ها، زنان حق و اجازه‌ی قضاوت را ندارند. حال در این فیلم ما با دوازده مرد که از قضا خشمگین هم هستند، رو به رو هستیم که باید قضاوت و داوری کنند.

    اما داوری آنها در محکوم کردن مضنون بسیار سریع و با توجه به ظواهر صورت میگیرد. این خود انتقادی به وضعیت قضاوت مردان است. نام فیلم نیز خشمگین را در کنار مرد آورده است، طعنه‌ای است به قضاوت مردانی که نه تنها بر اساس عقل و منطق نیست، بلکه بر اساس احساس خشم می‌باشد.

    حال آنکه می‌دانیم یکی از دلایل ممنوعیت زنان برای قصاوت، احساساتی بودن آن‌ها شمرده می‌شود. فیلم دوازده مرد خشمگین به طور ضمنی بیان می‌دارد که مردان هم از روی احساس خشم تصمیم میگیرند و با سوژه‌ای احساسی برخورد می‌کنند و لزوما از روی عقل و منطق داوری نمی‌کنند. همان طور که پیشتر گفته شد، تنها مرد هشتم است که رای بر بی گناهی مضنون می‌دهد.در شمایل فیزیکی این مرد با بازی هنری فوندا Henry Fonda کلیشه‌ی مردانگی یازده مرد دیگر را نمی‌بینیم. چهره‌ی او آرام و متین است. اندامش به نسبت دیگر مردان ظریف و لاغر است. همچنین ظاهری آراسته تر را داراست. در مقابل او، مرد دیگری وجود دارد که به شدت مخالف عقیده‌ی اوست و تا آخر بر رای خود باقی می‌ماند و آخرین نفراتی است که رای بر بی گناهی محکوم می‌دهد.

    ظاهر او دارای کلیشه‌های مردانگی رایج است. هیکل بزرگی دارد. لباس هایش نامرتب تر است و در برخی جاها دست به خشونت و نزاع نیز می‌زند. در انتهای نقد فیلم دوازده مرد خشمگین باید گفت در این اثر با ارائه‌ی چنین سوژه‌ای و تقابل چنین مردانی، نگاهی که جامعه به مردان دارد را مورد انتقاد قرار می‌دهد و به نوعی دعوت می‌کند که داوری و نگاه دیگری نسبت به قضاوت مردان داشته باشد.

    تحلیل فیلم ۱۲ مرد خشمگین از سیدنی لومت

    2020-04-12 at 00:06

    پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.