دوستانی که مدت‌هاست وب‌سایت و نوشته‌های مرا می‌خوانند حتماً با ایده‌ی #یادهست آشنا هستند، ایده‌ای برای قدردانی از بزرگانی که اکنون در میان زنده هستند (یادهست زندگان و نه یادبود مردگان) که توسط محمدرضا شعبانعلی عزیز بیان شد و من بعد از مدتها فکر کردن به آن، ایده را به عنوان یک جنبش مطرح کردم، که به شکلی کوتاه در ادامه بیان میکنم:
داستان شروع یادهست
ابتدا در همین سایت یک صفحه‌ی ویژه برایش طراحی کردم با چنین عنوانی:
.
صفحه اصلی جنبش#یادهست (تعریف+نماد و انواع آن) همراه شو!
https://sajadsoleimani.com/yadhast
.
.
در ادامه…
و سپس با توجه به پیشرفتی که این ایده داشت و مسائلی که به ذهنم برای توسعه‌ی آن می‌رسید مطالب متنوع، ویدیوها و نوشته‌هایی را منتشر کردم:
هشتگ ها و روش های منتشر کردن #یادهست
یادهست فردی و یادهست دسته جمعی
به چه روش هایی میتوانیم #یادهست برگزار کنیم؟
مرامنامه پیوستن به جنبش #یادهست
کلیپ معرفی کامل جنبش یادهست و اهداف آن
و در ادامه کانال ویدیویی #یادهست در آپارات را راه‌اندازی کردم و ویدیوهایی آنجا منتشر کردم.
.
.
راه‌اندازی وب‌سایت یادهست
سپس خواستم که این جنبش از خودم مجزا باشد و به شیوه‌ای مستقل عمل کند. به همین دلیل یک سایت ویژه برایش طراحی کردم که در آدرس زیر قابل دسترس بود:
همان سایتی که این روزها دیگر در دسترس نیست!
.
.
یادهست‌های برگزارشده
آنگاه به همین شیوه یادهست‌های خودم را برگزار کردم (که تعدادی اندک بود):
جنبش #یادهست اولین یادهست را تقدیم میکند به محمدرضا شعبانعلی
یادهست یلدایی من، #یادهست_علیرضا_شفیعی_مطهر
#یادهست معلم توسعه، دکتر محمود سریع القلم
.
دلیل تمدید نکردن دامنه و هاست ویژه سایت یادهست
راستش را بخواهید واقعیت‌های زندگی به مرور برای آدمی نمایان می‌شود، هر کسی با توجه به منابع بسیار محدودی از زمان، توجه، اراده، پتانسیل فکری و تنوعِ کاری و… می‌بایست کارهایی را برای خودش در نظر بگیرد و پیش برود.
من برای راه‌اندازی این سایت انگیزه و آرزوها و ایده‌های بسیار زیادی داشتم، اما به منابع محدودِ خودم بی‌توجه بودم. پس از مدتی که شروع این سایت گذشت، به واقعیت‌های زندگی خودم بیشتر پی بردم و دیدم که نمی‌توانم سایتی ویژه برای این ایده داشته باشم و آن را اداره کنم. به همین دلیل این دامنه را پس از دو سال دیگر تمدید نکردم و همه‌ی نوشته‌ها و داشته‌های سایت Yadhast.com هم در خودش رها شد.
فکر میکنم تصمیم بسیار سخت و دشواری برای من بود؛ اما آموخته‌ایم که استراتژی هنر انتخاب نکردن‌هاست و نه انتخاب‌ها. شروع وقت‌گذاری برای این ایده در آن روزها خوب بود اما (با توجه به زندگی و روال کاری من) ادامه‌ی اینکار برایم دیگر مقدور نبود و باید اعتراف کنم که زیاده‌تر از توانم بود.
.
آیا این یادهست ادامه‌دار است؟
بله یادهست ایده‌ای مجزا از سایت خودش می‌باشد و هر کسی می‌تواند این ایده را پیش ببرد. من تنها به سایت رسمی که برای این ایده طراحی کرده بودم، پایان دادم، همین.
.
تسویه حسابی هم مانده؟
بله، راستش را بخواهید من برای این ایده درخواست کمک هم کرده بود. یکی از دوستان عزیز (که این روزها دیگر در ایران نیست) به نام دانا مردوخی؛ هزینه‌ی برگزاری یکی از کلاس‌های آموزش زبان انگلیسی خودش را به این ایده هدیه کرد که من آن پول را به بنیاد همدلان کودکان و نوجوانان، از طرف ایشان هدیه خواهم کرد.
.
.
مهر پایان بر کارهای ناتمام
من یک نوشته‌ی دارم با عنوان مُهر پایان که در آنجا بیان کرده‌ام ما باید به مرور بر کارهای نیمه تمام ، ناتمام و بی‌سرانجام خود مُهر پایان یا مهر ابطال شد بزنیم تا بتوانیم به راه خودمان در زندگی کاری، عاطفی و شخصی ادامه بدهیم. این نوشته را در آدرس زیر می‌توانید بخوانید.
این مطلبی که برای یادهست منتشر کردم، در همین راستاست و من قصد دارم به مرور همه‌ی پروژه‌ها و کارهای ناتمام خودم را به طور قطعی پایان یافته اعلام کنم و به شکل متمرکز بر کار امروزی خودم بپردازم.
شما همه‌ی نوشته‌های مرتبط با مُهر پایان را می‌توانید در آدرس زیر بخوانید:
آرشیو مُهر پایان بر کارها، آرزوها و آدم‌های ناتمام
.
آدرس کوتاه این نوشته:
