امروز بعد از مدتها چند نفر از همکلاسی های متممی به بهانه تولد سارا حق بین عزیز دور هم جمع خواهیم شد تا برای اولین بار همدیگر با ببینیم و یک دورهمی دوستانه را تجربه کنیم. هدیه تولد سارای عزیز کتابی است که از طرف جمع به او هدیه می شود و من این نوشته را هم می خواهم به سارای عزیز هدیه کنم:
برای سارا
دوستی های مبتنی بر تفاهم فکری
سارای عزیز
میخواهم اعتراف نامه ای برایت بنویسم، اعتراف از یک ناتوانی غم انگیز که بارها گرفتارش شده ام، در واقع «حسرت ها» و «آرزوها»ی دست نیافته خودم را «برای تو» می خواهم به آن امید که با مرورش، یادآوری تمام فرصت های از دست رفته ای باشم که دیگر وجود نـدارند.
سارای عزیز،
شاید بتوانیم «همسویی و نزدیکی فکری» را به عنوان پررنگ ترین شاخص ِ کیفیتِ دوستی دانسته و انتظار ما از این دوستی «احساس آرامش، امنیت، پیشرفت و شادی» باشد، حال در هر موقعیت اجتماعی، تفاوت فرهنگی، زبانی و جغرافیایی و سنی و حتی علاقمندیها.
این شکل از دوستی هر چقدر هم شیرین باشد، از گزندِ «سوءتفاهم ها» و «نابلد بودن های» ما در امان نیست، و چه بسا که خودمان ریشه ی بسیاری از دوستی هایمان را خشک کرده ایم، به تدریج یا به یکباره.
برای دوستی هایی که بر مبنای «تفاهم فکری» شکل می گیرد، باید بتوانیم بین «اندیشه ی فـرد» و «جسم، لباس، زبان، فرهنگ، عاداتِ رفتاری و…» تمایز قائل شویم و «موی اندیشه» را از «ماستِ کالبد» بیرون بکشیم! این نه تنها هنرمندی ماست، که امروزه با توسعه روابط انسانی و رسانه ای، ابزاری قدرتمند برای ساختن آینده ماست.
این روش فکر کردن را اگر هنرمندانه بکار بگیریم، چه نتایج خوبی به همراه خواهد داشت، هم صحبتی های دلنشین طولانی، همسفری های خاطره ساز، پناهِ گاه ِ تنهایی، قدم زدنی در مسیر مطلوب زندگی، جدایی های طولانی بدون فراموشی، دوستی با دشمنان خونی و بسیاری از خوبیهای دیگر.
سارای عزیز،
همین گونه فکرکردن است که مرا وادار میکند تولد تو را بهانه ای برای «نوشتن» برایت می کند تا به «روابط گذشته» و «آینده ی پرامید» نگاهی دوباره بیاندازم و برای تجربه زندگی بهتر تلاش کنم و آن را برای تو هم بخواهم.
پس از نوشتن این نامه (که مرور خودم در پیش چشمان تو بود به جای آنکه تو مخاطب من باشی!)، برای حضور در جمع دوستانه دوستان ِهمفکر حرکت می کنم.
تولد بهانه ی خوبی برای «تامل و توقف» ما در زندگی است.
دوستدار تو، سجاد سلیمانی
اول اسفند نود و پنج .
سجاد عزیز
ممنون از حضور گرم همه دوستانم که باعث شد این دورهمی شکل بگیره و خاطره زیبایی بخصوص برای من در روز تولدم تا ابد باقی بمونه.
در مورد حفظ دوست و دوستی گفتی و تجربه های تلخ و شیرینش. شادیها و تأسفها …
البته نظر من اینه که خیلی خوبه که دوستیهای ارزشمند جاودانه باشند اما برای من مهمتر این هست که در مقطعی که وجود دارند اثربخش و گرانبها بشوند تا حتی در فقدانشون هم تأثیرش باقی بمونه.
حفظ دوستی اینقدر اهمیت داره که امام علی می فرمایند: کسی که دوستی خوب و شایسته را از دست بده گویا شریف ترین عضو بدنش را از دست داده و پیش خواهد آمد که گاهی ما این تجربه دردناک را داشته باشیم.
شاخص های زیادی برای ماندگاری یه دوستی با ارزش وجود داره که باید آموخت و تجربه کرد، مثل صداقت، اعتماد، تواضع و فروتنی، خیرخواهی، بخشش و بزرگواری، وفاداری، خرد، انصاف، انعطاف و ….
اما در مورد من، شاید در این سن و با این تجربه ها، وقتی دقیق تر فکر می کنم برای نگهداشتن دوستی تلاش خواهم کرد که همیشه در کنارش بتونم خود واقعی ام باشم و هنوز هم من را با تمام خوبیها و معایب و نقایصم دوست داشته باشه و با در نظر گرفتن نقاط قوتم بتونیم لحظه های خوبی را در کنار هم داشته باشیم و نسبت به نقاط ضعفم بی اهمیت نباشه و سعی در کمک به رفع اونها کنه.
خلاصه که هر چیز با ارزشی، بهای زیادی برای حفظش خواهد داشت و دوستی هم از این قضیه مستثنا نخواهد بود.
با آرزوی دوستیهای با ارزش
سجاد عزیز
جمله آخرت در مورد تولد :
“تولد بهانه ی خوبی برای تامل و توقف ما در زندگی است.”
برای من یادآور سخن زیر (به نظرم از مارک تواین باشد) بود :
برای هر شخصی دو روز مهم وجود دارد یکی، روزی که به دنیا می آید و دیگری، روزی که می فهمد برای چه به دنیا آمده است.
با سپاس از تو
جواد عزیز دیدن تو برای من خیلی شیرین و دلچسب بود. ببخش که دیر رسیدن من باعث شد عمیق نتونستیم گپ بزنیم. در جمع ما هستی و خوشحالم از این بابت. امیدوارم بزودی یک دیدار عصرانه کافه نشینی دو نفره داشته باشیم و با هم مفصل صحبت کنیم. بزودی…
چه کار خوبی کردی سجاد – امیدوارم بهتون خوش بگذره و جای ما رو هم خالی کنید.
خوشحالم از اینکه این ارتباطها رو شروع کردید و امیدوارم ادامه داشته باشه – کلا تو مرد عملی سجاد 🙂
چقدر خوشحالم که اینجایی فواد، جای تو خیلی خالیه، و واقعا دوست دارم همیشه احساست کنم. دیشب برای تو نوشتم «ایستگاه های لازم زندگی» و امیدوارم خلوت خیلی خوبی رو تجربه کنی. اگر امکانش بود به من یک پیامک بزن، لحظه های امروزت پر تردید باد.