دو روز قبل در نوشته ای با عنوان «پرونده ای برای دکتر رنانی، مسلمان لیبرال» داشتم که به زندگی نامه خودنوشت او دیگر نوشته های مرتبط با ایشان که در ماهنامه برای فردا منتشر شده بود پرداختم و در ادامه لینک دو سخنرانی از ایشان را قرار دادم که یکی «جوک های سیاه مانع توسعه» و دیگری «حاکمیت مجازی و توسعه پایدار» ازایشان بود.
امروز توانستم سخنرانی دوم ایشان که حاکمیت مجازی و توسعه پایدار را یادداشت برداری کنم و علاقمند هستم که اینجا برای دوستان و علاقمندان به مباحث توسعه و سیاست قرار دهم.
.سخنرانی دکتر رنانی
ابتدا سخنرانی (صوتی) ایشان هم با عنوان «حاکمیت مجازی و توسعه پایدار» به سفارش نهمین همایش انجمن دانشگاه صنعتی شریف (واشینگتن) تهیه شده است. در ادامه می توانید در سایت آپارات (نسخه ویدیویی) این سخنرانی را بشنوید:
یادداشت‌برداری و خلاصه‌نویسی این سخنرانی
پی‌نوشت‌ها :
پی نوشت اول: پیشنهاد میکنم با لینک دانلود مستقیم نسخه PDF حاکمیت مجازی و توسعه پایدار فایل PDF اصلی را هم دریافت کرده و داشته باشید.
پی نوشت دوم: به خاطر داشته باشیم که روش یادداشت بردای هرکس کاملا اختصاصی است و هر کس به گونه ای که می فهمد یادداشت برداری می کند و من برخی از یادداشت برداری های خودم را در لینک قرار داده ام که می توانید به همه آنها دسترسی داشته باشید به ویژه آفات متدلوژیک تفکر در ایران-دکتر محمود سریع القلم
پی نوشت سوم: می توان بین «حکومت مجازی» و «پیچیدگی سیستم های پیچیده» ربط هایی یافت. در ادامه امیدوارم بتوانم در این خصوص هم بنویسم.
سلام مطالب سایت مرتب نیست. همین سخنان مدیریت زمان در منوی اصلی سایت قابل رویت نیست.
خیلی عالی بود سجاد جان و ایده های زیادی برای برقراری نظم و توسعه میشه در فضای مجازی ایجاد کرد که سالها جلوتر از دولت و نظام حاکمیت و به واقع جامعه باید از دولت پیش بیفتد و بحث دیگر دکتر رنانی مربوط به سمن ها یا سازمانهای مردم نهاد است که به واقع یکی دیگر از راههای توسعه است. در مورد سمن ها و مسولیت اجتماعی حتما یک پست میزارم.
دستت درد نکنه که با حوصله این مطالب رو نوشتی
فواد عزیز
ممنون از تو و وقتی که اینجا صرف میکنی. من این سخنرانی دکتر رنانی را دارم، اما هنوز فرصت نکرده ام به آن گوش بدهم.
آنچه می فهمم (و به یاد می آورم) این هست:
بحث سازمانهای مردم نهاد سالهاست که به عنوان بازوان ِ توسعه و توزیع عادلانه و آموزش های فراگیر و رشد همگانی مطرح است و آرام آرام به قدرت های نرم جامعه و «حرکت های اصیل و قدرتمندی» تبدیل شده اند، اما متاسفانه در ایران به شدت با «سمن ها» مقابله شد و به نوعی نه تنها حمایت برای توسعه و فراگیر شدنشان نشد، در بسیاری جاها با اقدامات و سنگ اندازی و اطلاعات غلط، جلوی بسط سمن ها گرفته شد و ما تجربه و ذهنیت خوبی از آن نداریم.
متاسفانه نگاه جامعه و حاکمیت در مورد سمن ها یکسان نیست و این چالش ملّی در «عدم تفاهم در ماهیت و فلسفه» سمن هاست که زمان و هزینه نسبتا بالایی برای ورود دوباره برای احیای سمن ها در بطن جامعه نیاز است، اما با توجه به نمونه های مختلف موجود، می توانیم بگوییم که «پیش نیازش را داریم» و اکنون گاه ِ آغاز یک تحول است.
در آینده ، این سخنرانی را هم گوش میدهم و از یادآوری تو بازهم ممنونم.
دلت شاد.