امروز داشتم به اشتباهات متفاوت خودم در زندگی فکر می کردم. یکی از بخش ها یا موضوعاتی که درگیرش شدم، ناموفق بودن من در وبلاگ‌نویسی است (به ویژه در موضوع مدیریت زمان). تصمیم دارم به شکل دیگری محتوای سایت را بازچینی کرده و به صورت متمرکز بنویسم.
چرا ناموفق بودم؟
تنها و تنها یک دلیل برایش دارم؛ متمرکز ننوشتم.
معنای دقیقش هم این است که شلخته و پراکنده نوشتم. شاید به این خاطر بود که با نوشتن می‌آموختم و می‌خواستم به مرور تکمیل کنم که نهایتا نشد. نهایتا هم وقتی شروع به تمرکز کردم که دیگر وقت به پایان رسیده بود و این موضوع را رها کردم.
امروز تصمیم دارم به شکل دیگری سایت را بازچینی و نوشته‌های قبلی را بازنویسی کنم و از محتوای آموزشی صوتی و تصویری برای آنها استفاده کنم. در واقع تصمیم دارم از انتشار محتوای جدید دست بردارم و نوشته‌های قبلی خودم را غنی‌تر کنم.
درباره‌ی نوشتن
بخشی دارم به نام نوشتن و وبلاگ‌نویسی که تلاش میکنم تجربیاتم از نوشتن را آنجا بیاورم. فکر میکنم این تجربه‌ی گران‌بهای من که بسیار دیر متوجهش شدم، باید در آن دسته بندی قرار بگیرد.
آخرین نوشته‌های مرتبط با نوشتن:
- شروع نوشتن بی‌نام و نشان
- متمرکز ننوشتن اشتباه بزرگی بود
- نوشتن یا ننوشتن؟ چرا ننوشتن خوبه؟
- بنویسید – درباره فایده نوشتن – رضا بابایی
- چهارده نکته دربارۀ یادداشت نویسی و جستارنویسی | چگونه استاد شویم؟
- گزارشی از سه سال وبلاگ‌نویسی با سیصد هزار کلمه ** برای آینده چقدر خواهم نوشت؟
- به جای دادن کارت ویزیت یا شماره تلفن می‌گویم: اسم منو بزن تو گوگل و در اینترنت بگرد
- چرا نوشتن، نویسندگی و وبلاگ نویسی ارزشمند است؟
- استراتژی برندشخصی و دستاوردها و دردسرهایش ** خروج محتوا از بستر و ظرف خودش
- سره گرایی در زبان پارسی و وبلاگ‌نویسی
- چه می‌بینی؟ (تفاوت فکرکردن با نوشتن)
- نوشتن همان فکرکردن است
- چگونه و از کجا وبلاگ نویسی را شروع کنیم؟ (۱۰ پیشنهاد مهم)
- برای خودم درباره‌ی خواندن (مطالعه) و نوشتن (وبلاگ‌نویسی)
- نوشتن درمانی! | نوشتار درمانی
