من به پیاده روی (یه به قول این خارجی‌ها: walking) بسیار علاقمندم.  پیاده‌روی و قدم زدن را فقط به عنوان یک ورزش و نرمش هم نمی‌بینم. برای من پیاده رفاه رفتن، سرشار از ایده‌ها و نکته‌هاست. در این بخش قصد دارم به صورت مفصل به موضوع پیاده‌روی بپردازم.

دلایل بسیار زیادی برای توجیه پیاده روی و پاسخ به این سوال «چرا باید پیاده‌روی کنیم؟» وجود دارد. از دید خودم به آنها پاسخ خواهم داد. سپس به «مزایا و  یا دستاورد‌های پیاده راه رفتن» می‌پردازم. نمی‌شود که آدمی کاری بکند و خیرش را نبیند! اینجا هم کلی نکته است برای رشد کردن و بهتر شد، آنها را هم مرور می‌کنیم.

در ادامه می‌خواهم ایده‌هایی برای پیاده روی به شما زمان جویان عزیزم بدهم. ایده‌هایی که توسط شما می‌تواند کامل‌تر شود و همه با هم به آن فکر کنیم و لیست خودمان را کامل‌تر کنیم. شاید بتوان چنین عنوان را هم انتخاب کرد: «چگونه پیاده روی کنیم؟»

چرا پیاده روی می‌کنیم؟

 پیاده روی آیا ورزش کردن است؟ از پیاده راه رفتن چه انتظاری داریم؟ شاید اگر بتوانیم همین ابتدا یکسری موضوعات را تعیین تکلیف کنیم، بهتر بتوانیم پیش برویم و ذهنیت شفاف‌تری داشته باشیم.

یکسری از موضوعاتی که ممکن است برای داشتن پیاده روی به ذهنمان برسید این‌ها باشد:

• ورزش می‌کنیم و راه می‌رویم
• حال و هوامون باز میشه
• آهنگ می‌شنویم
• وقتی دلمان می‌گیرد و شکست عشقی می‌خوریم، راه می‌رویم و غمگین‌ترین آهنگ‌های دنیا را می‌شنویم!
• وقتی استرس داریم هم راه رفتن حال میده. یک حس بی‌قراری داخلش هست که وقت با راه رفتن خوب میشه انگار!

چیزی که بالا گفتم حداقل‌ترین‌هاست. خب اگر برات هیچ خرجی نداره، هیچ مسئله‌ای نیست، برو یک کفش مناسب هم بخر برای پیاده‌روی اما یادت باشه، ما برای پیاده‌روی کردن معطل کفش نمی‌شیم. راه میریم، بعدش کفش هم لازم شد می‌خریم.

پیاده روی – ارزان‌ترین و دم‌دست‌ترین و ساده‌ترین

احتمالا وقتی عنوان بالا را می بینید قیافه‌ی شما این شکلی بشه و چشم‌های آبی مثلثی شکلت گرد بشه! و اینجوری هم منو و هم این عنوان رو نگاه کنید:

اگه پول نداری برای ورزش کردن، خوبیش اینه که پیاده‌روی این بهانه را تو می‌گیره! واقعا پولی لازم داره؟ پیاده‌روی ارزان‌ترین ورزش یا فعالیت یا سرگرمی دنیاست.

ساده‌ترین، خداوکیلی (اگر مشکل فیزیکی راه رفتن ندارید) از این ساده‌تر هم داریم؟ از این ساده‌تر هم میشه؟

اگه باشگاه دوره، امکاناتِ کوه‌رفتن و رسیدن به پیست‌های ورزشی یا چمن فوتبال یا سالن فوتبال رو نداری (یا هر امکانات دیگری که فکر کنی) پیاده‌روی این بهانه رو از تو می‌گیره! واقعا هیچ چیزی نمی‌خواهد. جز یک اراده برای راه رفتن، پیاده‌روی دم‌دست‌ترین چیزی هست که سراغ داریم.

این جمله را بارها گفته‌ام و یکبار دیگه هم تکرارش می‌کنم:

پیاده‌روی هیج وسیله‌ای لازم ندارد. هیچی جز خودت.

فقط یک کفش، اونم اگر همیشه باید راه بری!

ببینید من موافق این هستم که خودمان را درگیر وسایل و تجیهزات نکنیم و فقط راه بریم!‌ قرار نیست که همیشه فول‌امکانات باشیم. دیدید یه عده هستند که قبل از انجام کار می‌روند و کلی تجهیزاتِ اون کار را می‌گیرند و بعدش هیچی به هیچی؟

من از  این می‌ترسم که شما هم گرفتار چنین مسئله‌ای شوید. یعنی قبل از شروع پیاده‌روی و ایجاد عادت پیاده‌روی درگیر وسایل پیاده‌روی شوید. درحالی که من بالا گفتم (و باور دارم که پیاده روی هیچ تجهیزاتی لازم ندارند).

کفش‌های من که باهاش پیاده‌روی‌های طولانی می‌کردم رو ببین. این کفشی بود که من باهاش توی همایش هم سخنرانی می‌کردم، مهمونی می‌رفتم، جلسه‌ی رستمی (با تیپ اسپرت) هم می‌رفتم و پیاده‌روی هم می‌کردم. فکر نکن که قطعا فقط و فقط باید برای پیاده‌روی کفش جدا داشته باشی. 

من خودم «خداوندگار ِ خریدن لباس ورزشی و استفاده نکردن» بودم. احتمالا اگر زمان ایران‌باستان موقع زرتشتی‌ها بودم کنار اهورا  و اهریمن و آناهیتا یک اسمی هم به من می‌دادند. خداوند بگیر و نبپوش!

این روزها خیلی تو گیر و دار ِ خرید لباس‌های فانتزی برای کارهام نیستم. شروع می‌کنم و بعدش می‌رم سراغ خریدن. به قولی «وابسطه به مسیر» هست کارهام. یعنی با هرچی دارم شروع می‌کنم، بعدش می‌سنجم ببینم به دردم می‌خوره تجهیزات و زیرساخت اضافه کنم یا نه و بعدش هم می‌رم و می‌خرم.

اما الان همون کتونی سفیدِ بالا رو دارم و ازش استفاده می‌کنم. این‌شکلی می‌شم وقتی می‌پوشمش….

چیزی که بالا گفتم حداقل‌ترین‌هاست. خب اگر برات هیچ خرجی نداره، هیچ مسئله‌ای نیست  واقعا دوست داری پیاده‌روی رو شروع کنی، خب برو یک کفش مناسب هم بخر برای پیاده‌روی اما یادت باشه، ما برای پیاده‌روی کردن معطل کفش نمی‌شیم. راه میریم، بعدش کفش هم لازم شد می‌خریم.

شاید شما از دسته آدم‌ها باشی که خودشون رو می‌گذارند لای منگنه تا کارشون را انجام بدهند. کتاب می‌خرند که حتما بخوانند، کتانی می‌خرند که حتما باهاش راه بروند یا هر مثال دیگه‌ای. اینجا دیگه خودت کلاه خودت رو قاضی کن. اگر واقعا این‌مدلی جواب میده، خب بخر بگذار دم ‌ِدر که هر وقت دیدی شروع کنی به قدم زدن.

لباس پیاده‌روی چی باشه؟ – هر چی تنت بود!

این صدا «مامان چی چی بپوشم؟» احتمالا در بسیاری از خانه‌ها شنیده شده و خواهد شد! کلا یه عده هستند که دوست دارند این سوال رو بپرسند. من اما طبق ِ قاعده‌ی بالا ( با هرچی دم ِ دسته شروع کن) هر چی دم ِ دست باشه می‌پوشم و راه می‌روم.

کفش‌های خودم رو که نشان دادم، حالا می‌خواهم لباس خودم رو هم نشانتان بدهم. .

این‌ها ستِ من هستند برای شروع ِ پیاده روی از خانه. خیلی ساده، ارزان و همیشگی. حالا شما هی برو دنبال خریدن لباس ِ برند و خوشگل و  گرون که انبارش کنی! باور کن. (یه وقت هم فکر نکنی من بی‌پولم‌ها، نه دارم.) حرفم اینکه که میشه با کمترین‌ها شروع کرد.

درباره‌ی کفش مناسب و لباس پیاده‌روی

در مورد کفش و لباس مناسب پیاده‌روی باز هم برای شما مطالبی را خواهم نوشت. اطلاعاتی دارم جمع‌آوری می‌کنم که وقتی کامل شد در یک مطلب جداگانه حتما برای شما خواهم نوشت. تا اون موقع، با همین چیزها شروع کنید معطلش نکنید…

چگونه به پیاده روی عادت کنیم؟

شاید این مهم‌ترین بخشی باید که خواستم قبل از ایده‌ها و حرف‌های من بهش بپردازید. ما چطوری می‌توانیم به پیاده‌روی عادت کنیم؟ چگونه پیاده روی را به سبک زندگی خودمان اضافه کنیم؟ حالا هر کسی از پیاده‌روی شما مدنظرتان باشد، بالاخره یک‌جوری باید به زندگی ما اضافه شود وگرنه می‌شود همین‌طوری راه رفتن گاه به گاه که خیلی هم با نرفتنش فرقی ندارد.

می‌دونی چیه؟ عادت کردن به هرچیزی یا کنار گذاشتنش خیلی سخته. برای مثال کسی که شلوغ‌بازی‌های توی خلوت دوران نوجوانی داشته خودش می‌دونه چقدر سخته کنار گذاشتنش، کسی که به سیگار عادت کرده یا دیدن زیاده از حد تلوزیون و یا موبایل و شبکه‌های اجتماعی هم پیرشون در میاد اما نمی‌توانند ازش دور بشوند. چرا؟ چون عادت کردند. قدیمی‌ها هم گفتند که ترکِ عادت مرضه.

با این اوصاف اگر دوست داری به این پیاده‌روی عادت کنی، فکرهات رو بکن. اگر موافقی بریم ادامه‌اش رو بگم. اگرنه هم که می‌تونی از روی این بخش رد بشی و بری آخر صفحه و بعدش هم بری خونتون.

خب حالا که دوست داری ادامه بدی اجازه بده بهت بگم که من کارم آموزش هست. باید به بقیه بگم چطوری عادت‌های خوب ایجاد کنند و از عادت‌های بد بدوری کنند. پیش خوب کسی اومدی. یه تکنیک و روش عالی دارم بنام چالش فردی.

در واقع این تکنیک میگه شما الان چه چالشی دارید؟ (جواب شما: چالش عادت به پیاده روی) توی این تکنیک ما این مراحل را داریم:

1. تعیین چالش فردی مشخص خودتان
2. تعیین تاریخ شروع و پایان دوره‌ی چالش
3. تعیین یک جایزه
4. تعیین یک جریمه
5. فورس‌ماژور یا استراحت.

چون این موضوع را قبلا به صورت فایل‌های صوتی و ویدیویی رایگان آموزش داده‌ام، اجازه بدهید لینکش را همینجا بگذارم. سرحوصله و فرصت برو بشین و بشنو. بعد هم چالش فردی خودت را دقیق مشخص کن و شروع کن. آدرس زیر:

—- آموزش کامل تکنیک چالش فردی —-

نکاتی برای قبل از پیاده‌روی و هنگام پیاده روی

پیشنهاد می‌کنم قبل از شروع بحث یکی از ویدیوهایی که از استوری‌های خودم تولید کرده و منتشر کرده‌ام را ببینید. خیلی کوتاه در ۲ دقیقه می‌گوید که چرا و چگونه پیاده روی کنیم. این فیلم را ببینید تا من درباره‌اش بنویسم و ایده‌های دیگری هم خدمت شما بدهم: (در یوتیوب):

ندید بدید باشید!

لازم است بارها به خودتان بگویید «من یک ندید بدید هستم و ندیدبدید بازی هم درمیارم!» تا جایی که میشه باید حس کنجکاوری و خلاقیت خودمان را هشیار نگه‌داریم.

خجالت نکشید، به همه‌جا و همه‌کس نگاه کنید (خیلی زل نزنید یهو صاحابش گولاخ باشه بیاد بزنه بترکونه‌ها..) عین بچه‌ها که دائما در حال یادگیری و رشد هستند، از هرچیزی یادبگیرید. به دکور مغازه‌ها، به نوع آرایش مردم و لباس‌هایشان و کف خیابان و پیاده‌رو دقت کنید. سعید کنید یک مشاهده‌گر تمام‌عیار باشید.

گاهی برگِ شمشاد کنار خیابان را بکنید و در دستان له کنید و سپس بو کنید. به ساعتی که در حال قدم زدن هستید دقت کنید و فصلی که در آن قدم می‌زنید، ساعت چند در این فصل هوا زود تاریک میشه، چقدر سرده؟ خورشید با چه زاویه‌ای طلوع یا غروب می‌کنه؟ برگِ درخت‌ها چه شکلی شده؟ نمِ بارون چه بویی درست کرده؟ میشه کفِ خیابان را هم لمس کرد و از داغی یا سردیش با سنسورهای لامسه خاطره ساخت.

به نوری که از لابلای ساختمان تابیده میشه، به لهجه‌ی مردمی که انگار مال اون حوالی نیست دقت کنید و به تنوعِ آدم‌ها و فرهنگ‌ها دل ببازید. می‌دونم دستِ خودتون نیست، اما تا می‌تونید سعی کنید عاشق نشید، کلی کار داریم هنوز، باجنبه باشید یکمی جان من!

خلاصه که قراره شنوایی فوق‌العاده قوی بشه، چشم‌ها تیز مثل عقاب، لامسه حساس برای لمس محیط و جایی که هستیم، شش‌دانگِ حواس هم برای حضور در محیط پیاده‌روی… این یک شروع عالیه!

تعیین کنید چه مدلی می‌خواهید پیاده روی کنید؟

قرار نیست برنامه‌ریزی بسیار خاصی انجام بدهید. فقط کافیه در ذهن خودتان این رو داشته باشید که من الان چه مدلی می‌خواهم پیاده روی کنم (هرچند همه‌ی این حرف‌ها با شروع قدم زدن ممکنه بهم بریزه) اما خب من می‌گم یکمی کمکتون کنه:

مثلا یکسری از مدل‌ها می‌تونه این‌ها باشه: «درک عمیق محیط بدون فکر کردن»، «پیاده‌روی با هدف فکر کردن»، «پیاده‌روی بدون وسیله ارتباطی»، «پیاده‌روی با هدف تقویت دیدن یا شنیدن» و…. این‌ها رو به مرور در ادامه بهتون می‌گم که خیلی بیشتر لذت ببرید.

روش‌های متنوع پیاده‌روی

روش شماره ۱) بدون موبایل

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۲) همراه موبایل و بدون شبکه‌های اجتماعی

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۳) همراه موبایل و با شبکه‌های اجتماعی

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۴) پیاده روی با هدف شنیدن!

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۵) پیاده روی با هدف دیدن!

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۶) پیاده روی با هدف لمس کردن!

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۷) پیاده روی با هدف قرار ملاقات و دیدار دوستانه یا کاری

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۸) پیاده روی بسیار طولانی

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۹) پیاده روی بسیار بسیار طولانی‌تر

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۱۰) پیاده روی با هدف شهرگردی یا کشف دوباره‌ی شهر!

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۱۱) پیاده روی با هدف سلامتی و ورزش کردن

تعارف که نداریم، فشار خون منظم، قلبی که مثل ساعت بزنه، پوست صورت شفاف، استخوان‌بندی درست حسابی، بدن ماهیچه‌ای (حالا نه الزاما سیکس‌پک)، قندخون تنظیم و کمر باریک و… برای همه‌ی ما انسان‌هایی که به اینترنت دسترسی داریم، یکی از اهداف مهم زندگی شده است. (از هر هزار نفر بپرسی هدفت چیه؟ بالای ۹۵۰ نفر میگن سلامتی اونم جزو چهارتا هدف یا برنامه‌ی اول).

خب چه انگیزه یا تشویقی بهتر از سلامتی می‌تواند ما را وادار به پیاده‌روی کند. راه رفتن طولانی مدت، یکی از بهترین روش‌های حفظ سلامتی ما خواهد بود (بشرطی که آدابش رو حفظ کنیم، مثلا همیشگی باشه و منظم و طولانی ….)

در ادامه می‌خواهم چند تا از روش‌های پیاده‌روی که به سلامتی منجر می‌شود را خدمت شما معرفی کنم که به صورت جداگانه در یک پست ویژه به آن خواهم پرداخت.

• منظم و همیشگی باشه، هفته‌ای سه چهار بار
• دور تند، ضربان قلب بزنه – دوب دوب!

روش شماره ۱۰) پیاده روی با موضوعات و سوژه‌های متنوع و رنگارنگ!

طی روزهای آینده در موردش خواهم نوشت

روش شماره ۱۱) پیاده روی توی کوه! یا همون کوهنوردی سبک 🙂

یک کوهنوردی سبک و آخر هفته‌ای هم می‌تونه گزینه‌ی خیلی خوبی برای ما باشه تا یکمی بیشتر نفس نفس بزنیم، کالری بیشتری بسوزونیم و عملا محیطی خارج از شهر و موسیقی و ماشین‌ها رو تجربه کنیم.

تو این ویدیو از تجربه‌ی خودم در آخرین کوهنوردی سبک گفتم و خیلی هم چسبید بهم. کلا حدود ۵ ساعت با رفت و برگشتش شد.

روش شماره ۱۲) پیاده روی توی برف (زمستان)

با اینکه سرماخورده بودم و خونه استراحت می‌کردم حیفم آمد وقتی برف به این خوبی آمده نروم سراغِ پیاده‌روی و یک خاطره‌ی خوب ساختن. من واقعا از راه رفتن لذت می‌برم. از پرسه‌زدن از آرام‌شدن و دقت در جزئیات خیابان و مردم و شهر. سرو صورتم را اینگونه پوشاندم و رفتم در خیابان‌های اطراف یک‌ساغتی پیاده‌روی کردم و این چند دقیقه را هم برای شما ضبط کردم.

روش شماره 13) پیاده روی و عکاسی از مقیاس کوچک

علاوه بر پیاده روی به مقیاس‌های کوچک و جزئیات و چیزهای ریز توجه می‌کنیم.. آدرس زیر حسابی نوشتم و عکس‌های مختلفی براتون آماده کردم…