ویدیو ** لحظه دارچین ** آغاز تغییر از یک لحظه و از یک نقطه

تغییر از کجا آغاز می‌شود؟ ناامیدی در کجا به پایان می‌رسد؟ چه زمانی تغییر را احساس می‌کنیم؟ موفقیت را کجا بدست می‌آوریم و آیا همزمان رضایت هم باید با آن همراه باشد؟ و اگر کمی بخواهیم به مباحثِ خودمان ربطش بدهیم، مدیریت زمان موفق کی و کجا حاصل می‌شود؟ برنامه‌ریزی موفق ما چیست؟ هدف چه تعریفی دارد و رسیدن به هدف چگونه است؟

این‌ها سوالاتی است که هر آدمی بهتر است از خود بپرسد، قبل از آنکه بخواهد به طور آگاهانه «تغییر و رشد کردن» را شروع کند.

به گمانِ من، آدمی که راهِ تغییر و رشد را آغاز می‌کند، همه‌ی تلاش‌هایش برای آموختن و همه‌ی تمرین‌هایی که انجام می‌دهد و همه‌ی اصلاحاتی که در مدل ذهنی‌اش ایجاد می‌کند و همه‌ی جان‌کندن‌ها و پشتکارش برای این است که یک‌جایی، یک لحظه‌ای نامعلوم از مرز قبلی خودش بگذرد.

و البته این گذشتن از مرز توانمندی‌ها، همیشه به اندازه‌ی لحظه‌ی دارچین که فیلمش را اینجا گذاشته‌ام، شفاف و روشن نیست. گاهی مدت‌ها می‌شود که ما از مرزِ قبلی باورها و اهدافِ خودمان می‌گذریم اما متوجهش نیستیم؛ روزها و ماه‌ها و شاید سال‌ها بگذرد تا به خودمان بیاییم و این تغییر را متوجه شویم.

دانلود مستقیم ویدیوی بالا

کلیپ کوتاه بالا را شما می‌توانید به صورت مستقیم از سرورهای قدرتمند آپارات در لینک زیر دانلود کنید:

دانلود با کیفیت و حجم ۱۴۴

دانلود با کیفیت و حجم ۲۴۰

من پیشنهاد می‌کنم این کلیپ را دانلود کنید و روی تلفن همراه خودتان داشته باشید و هر از چند وقتی که ناامید شدید، لحظه دارچین را نگاه کنید.

لحظه‌ی دارچین

عکسی که در زیر این خط مشاهده می‌کنید، دارچین است:

ما با خود دارچین کاری نداریم. ما با لحظه‌ی دارچین کار داریم. لحظه‌ایی شگفت‌انگیز که هر یک از ما می‌تواند آن را تجربه کند. تجربه‌ای که در گفتگوی جذاب دکترمجتبی شکوری و سروش صحت در برنامه‌ی «کتاب باز» صداوسیما بیان شده است. من این تجربه‌ی زیسته را بسیار محترم و مغتنم می‌شمارم و قصد دارم در آموزش‌ها و نوشته‌های خودم به آن اشاره کنم.

وقتی از مدیریت زمان صحبت می‌کنیم، در واقع از یک سبکِ زندگی جدید صحبت می‌کنیم. آغازی که نقطه‌ی شروع آن مدل ذهنی و در ادامه تمرین‌ها و تکنیک‌های مدیریتِ زمان است. اما قصه این است که ما با شروع مدیریت زمان، به صورت فوری به مهارت‌های آن مجهز نمی‌شویم. زمان‌جوی واقعی کسی است که پشتکار داشته باشد، زحمت بکشد تا سبک زندگی نوینی را برای خودش خلق کند. سبک زندگی و باورها و مدل ذهنی که در آن زمان بسیار ارزشمند است.

لحظه‌ی دارچین همچون تجربه‌ی اوج (فلو-Flow)

این مورد را باید بیشتر تحقیق کنم. به گمانِ من، این تجربه‌ی دارچین، حرکت در مرز توانمندیهای فردی ماست که باعث می‌شود این مرز توسعه پیدا کند و تجربه‌ی بسیار جدیدی داشته باشیم. 

تجربه‌ی غرقگی یا اوج که در زبان انگلیسی Flow (فلو)  نامیده می‌شود، یافته‌ی روانشناسِ بزرگ حاضر آقای میهالی چیکسنت میهالی است. لحظه‌ی دارچین گویی همان «تجربه‌ی اوج» است که با موفقیت سپری شده است. به نمودار زیر نگاه کنید:

نمودار عمودی سطح چالش را از کمترین تا بیشترین نشان می‌دهد و نمودار افقی، سطح مهارت‌هایی که داریم و رویارویی با چالش از آن استفاده می‌کنیم. تجربه‌ی اوج (Flow) زمانی رخ می‌دهد که سطح مهارت‌های ما و چالش ما در بیشترین حالت باشد، همانند لحظه‌ی دارچین که تلاش فوق‌العاده زیاد همراه با مهارت‌های یک کودک دبستانی برای رهایی از چالش لکنت را به نمایش می‌گذارد.

این یافته‌ی بسیار جالب روانشناسی می‌تواند ابزار و مدلی برای درکِ بهتر مفهومِ «لحظه‌ی دارچین» باشد که آقای شکوری از زندگی خودشان و رهایی از لکنت زبان داشته‌اند. تجربه‌ای که ما هم می‌توانیم در زندگی روزمره خود از آن بهره‌مند شویم.

همچنین همه‌ی مطالب مرتبط با بحثِ فلو FLOW را که در سایت منتشر کرده‌ام می‌توانید در آدرس زیر دنبال کنید:

فلو – FLOW – تجربه‌ی اوج

.

آهسته و پیوسته

تغییر آهسته و پیوسته رخ می‌دهد. رشد تدریجی است. رشد و تغییر باید متناسب باشد. درصد و میزانِ تغییر و رشد باید فهیمده و سنجیده شده باشد.

تصمیمی که هر یک از ما می‌گیریم، می‌تواند به تصمیم این کرم ابریشم شبیه باشد. انتخاب برای تغییر. حال انتخاب می‌تواند بر اساسِ ذاتِ جانوری ما باشد یا اینکه در ما انسان‌های خرمند (هومو ساپینس) به شکلی آگاهانه و هوشمندانه تغییرات شکل بگیرد.

نکته‌ی مهمِ دوران دگردیسی به عنوان مثال در کرم ابریشم، حتی مهم‌تر از خواست او برای پیله زدن است و بیرون آمدنش از پیله به عنوان یک محصولِ تغییر (پروانه شدن و پروانه بودن) جای دیگریست:

زیباتر از دو تصویر بالا، تصویر سکوت کرمِ ابریشم پیله بسته است. پیله‌ای ساکت، آرام و یا خاموش، که شاید دگردیسی رخ بدهد یا نه؛ که آیا زنده می‌ماند یا نه! اوج این دگردیسی درونِ آن پیله‌ی ساکت و آرام است:

تغییر به آرامی شکل می‌گیرد. همیشه مثل لحظه‌ی دارچین هم نخواهد بود که در یک لحظه ما همه‌ی افکار و کارهایمان تغییر کند. یکهویی، پایدار نیست. اما به عنوان یک تجربه‌ی خوب، می‌توان به چالش تغییر و تجربه‌ی اوج دکتر شکوری هم نگاهی آموزنده داشت.

شاید بتوان گفت برای بسیاری از ما تغییر در یک لحظه‌ی خاص و فوری رخ ندهد. من در نهایت موافق این نگاه هستم. تغییرات و رشد ما آهسته و پیوسته ممکن خواهد بود. پایداری نیازمندِ تدریجی بودن است.

اما فراموش نکنیم که دکتر شکوری که تجربه‌ی اوج خودش را به نام لحظه‌ی دارچین معرفی می‌کند، از مدت‌ها قبل تمرین را شروع کرده بود. پیله بافتنش را از مدت‌ها قبل شروع کرده بود. زمین بازی او، درون پیله‌اش بود. لحظاتی که با خود سخن می‌گفت، و شاید خیلی از زمان‌ها، عزتِ نفس خودش را هم خدشه‌دار می‌کرد. اما متوقف نشد و ادامه داد.

فیلم کامل لحظه‌ی دارچین – گفتگو با دکتر شکوری

کلیپ چهاردقیقه‌ای که با عنوانِ لحظه دارچین در بالا مشاهده کردید، بخش کوتاهی از گفتگوی آقای سروش صحت در برنامه‌ی کتاب باز با دکتر مجتبی شکوری است که فیلم کامل این برنامه را از دو سرویس‌دهنده‌ی مختلف در ادامه می‌توانید مشاهده کنید:

برای مشاهده‌ی ویدیوهای بیشتر به

تلوزیون زمان

مراجعه کنید

آدرس کوتاه این ویدیو:

http://zaman.link/darchin